Volkssagen, Maerchen Und Legenden

hörden dat un gingen herut, dar ging een Damp un Flam un Führ up von de Sted, un as dat vorby was, da stand de lüttje Broder, un he nam sinen Vader un Marleenken by de Hand un weeren all dree so recht vergnögt, un ging er in dat Huus bi Disch, un eeten.
     
58. Von den Fischer un syne Fru.
     
    Dar was mal eens een Fischer un syne Fru, de wahnten tosahmen in'n P–pott, dicht an de See – un de Fischer ging alle Dage hen, un angelt. So ging, un gin he hen, lange Tyd. –
    Dar satt he eens an'n See by de Angel un sach in dat blanke Water, un sach un sach jümmer an de Angel – dar ging de Angel to Grunde deep ünner – un as he se heruttrekt, so haalt he eenen grooten Butt herun. – Dar sed de Butt to em: »ik bid dy, dat du my lewen lest, ik bin keenen rechten Butt, ik bin een verwünschter Prins, sett my wedder in dat Water, un laat my swemmen.« »Nu – sed de Mann – du bruckst nich so veele Worde to maken, eenen Butt de spreken kann, häd ik do woll swemmen laten.« – Dar sett he em wedder in dat Wader, un de Butt ging furt weg to Grunde un leet eenen langen Strichen Bloot hinner si. – De Mann awerst ging to syne Fru in'n P–pott, un vortellt eer, dat he eenen Butt fangen häd, de häd to em seyd, he wer een verwünschter Prins, dar häd he em wedder swemmen laten. »Hest du dy den nix wünscht?« sed de Fru. »Nee – sed de Mann – wat schull ik my wünschen?« »Ach – sed de Fru – dat is de ävel, jümmer in P–pott do wanen, dat is so stinkig un drackig hier. Ga du no hen, un wühsch ne lüttje Hütt.« – Den Mann was det nich so recht, doch ging he hen na den See, un as he dar kam, dar was de See gaus geel un grön, da ging he an det Water stan un sed:
     
    »Mandje! Mandje! Timpe Thee!
    Buttje! Buttje! in de See!
    Myne Fru de Ilsebill
    Will nich so, as ik woll will.«
     
    Dar kam de Butt answemmen un sed: »Na, wat will se denn?« – »Ach – sed de Mann – ik hev dy doch fungen hot; nu seyd myne Fru, ik häd my doch wat wünschen sullt, se mag nich meer in P– pott wahnen, se wöll görn een Hütt hebben.« – »Ge man hen – seyd de Butt – se is all drin.« –
    Dar ging de Mann hen, un syne Fru stund in eene Hütt in de Dör, un sed to em: »kum man hoin! sü, nu is dat doch veel beter.« Un dar was ne Stuve un Kamer un eene Köck drin, un der achter was een lütje Garn mit allerley Grönigkeeten un een hof, da weeren honne un Eenden. »Ach, – seyd de Mann – nu will we vergnögt lewen.« »Ja – seyd de Fru – wie will et versöcken.«
    So ging dat nu woll een acht edder vertein Doag, dar sed de Fru: »Mann! de Hütt wart my to eng, de Hoff un Garn is to lätt, ik will in een groot steenern Slott wahnen. Ga hen tum Butt, he sull uns een Slott schaffen.« – »Ach Fru – sed de Mann – de Butt het uns erst de Hütt gewen, ik mag nu nich all wedder kam, den Butt mag et vordreeten.« – »Ne watt – sed de Fru – de Butt kann dat recht good un deit dat gern, ge du man hen.« –
    Dar ging de Mann hen, un syn Hart was em so schwer. As he averst by de See kam, was dat Water gans vigelet un grau un dunkelblau, doch was dat noch still, dar ging he stan un sed:
     
    »Mandje! Mandje! Timpe Thee!
    Buttje, Buttje, in de See!
    Myne Fru de Ilsebill,
    Will nich so, as ik woll will.«
     
    »Na! watt will se denn?« sed de Butt. »Ach – sed de Mann gans bedräft – myne Fru will in een stenern Slott wahnen.« – »Ga man hen, se steit vor de Dör;« sed de Butt.
    Dar ging de Mann hen un syne Fru stund vor eenen groten Pallas. »Sü Mann, – sed se – watt is dat nu scholn!« Mit das gingen se tosamen hein; dar weeren so veel Bedeuten, un de Wende weeren alle blank, un goldne Stöhl un Dischen weeren in de Stuve; un ochter dat Slott was een Garn un Holt, woll eene halve Myl lang, darin weeren Hirschen, Reh un Haasen, un op de Hoff Köhn Perdeställ'. »Ach – seyd de Mann – nu willn wy ok in dat schöne Slott blywen un tofreden syn.« – »Dat willn my uns bedenken – seyd de Fru – un willent beslapen;« mit der gingen se to Bed.
    Den annern Morgens waakt de Fru up, dat was all Dag, da stöt se den Mann mit den Ellenbogen in de Syde, un sed: »Mann, stah up, wy motten König waren äver all dat Land.« – »Ach Fru – sed de Mann – wat wulln wy König waren, ik mag nich König syn.« – »Na, dann will ik König syn – seyd de Fru – ge hen tun Butt, ik will König syn.« – »Ach Fru – sed de Mann – wo kannst du König syn, de Butt mucht dat nich